آرتریت(درد مفاصل)

درد ناشی از التهاب مفصل(آرتریت) و همچنین تلاش برای انتخاب یک مسکن مؤثر می تواند شما را دلسرد کند. برای یافتن پاسخ رایج ترین پرسش هایی که در این زمینه مطرح می شوند، شما را به خواندن این مقاله دعوت می کنیم:

آیا فعالیت بدنی، درد حاصل از التهاب مفصلی را بدتر می کند؟

اگر هم اکنون دچار التهاب مفاصل هستید، این درد با انجام فعالیت هایی که باری را بر مفاصل شما تحمیل می کند یا به انجام حرکات مداوم نیاز دارد، بدتر خواهد شد. اما اگر آسیب مفصلی شما ملایم بوده و بیشتر علائم شما مربوط به تاندون ها(رباط ها)، زرد پی ها و عضلات اطراف مفصل هستند و نه خود مفاصل، یک برنامه ورزشیملایم، می تواند درد شما را تسکین ببخشد. تمرین های کششی و تقویت کننده عضلات را حتما در برنامه ورزشی خود قرار دهید.

با پزشک خود برای تعیین راه حل و برنامه ورزشی مناسب برای وضعیت خاص خودتان، مشورت کنید. التهاب مفصل از فردی به فرد دیگر متغیر است. از پزشک تان بخواهید که نوع التهاب مفصلی شما و شدت آن را با دقت تعیین کند. از این اطلاعات برای تصمیم گیری درباره بهترین سرگرمی ها و فعالیت ها استفاده کنید.

از چه نوع فعالیت هایی عموما باید پرهیز کرد و چه نوع فعالیت هایی برای اکثر افراد مبتلا به درد التهاب مفصلی مناسب هستند؟

فعالیت هایی که فشار ناگهانی را بر مفاصل تحمیل می کنند، از قبیل بالا و پایین پریدن، و تنیس بازی کردن، علائم التهاب مفصلی را بدتر نموده و افزایش التهاب و تورم را سبب می شوند. فعالیت هایی که به نظر مفید می رسند، شامل ورزش هایی هستند که عضلات شما را تقویت نموده، از مفاصل تان حفاظت کرده و استرس و آسیب وارده به مفاصل را به حداقل می رسانند؛ برای مثال، تقویت عضلات جلو و پشت ران به حفاظت از مفاصل زانو و مفصل لگن کمک می کند.

پزشک شما ممکن است بتواند به شما ورزش هایی را یاد بدهد که باعث تقویت عضلات تان شوند، بی آنکه به مفاصل تان صدمه بزنند.

هر آنچه را می توانید انجام دهید تا فعالیت فیزیکی خود را حفظ کنید و در عین حال مواظب مفصل هایتان نیز باشید. اگر مفاصل شما دردناک تر و آسیب دیده تر از آن هستند که بتوانید فعالیتی مثل قدم زدن را انجام دهید، شنا یا سایر ورزش های آبی می توانند انتخاب بهتری برای فعال نگه داشتن و روی فرم نگه داشتن شما به حساب آیند.

چگونه می توانید خشکی و درد حاصل از نشستن طولانی مدت را کاهش دهید؟

بسیاری از افراد مبتلا به التهاب مفاصل، پس از نشستن یا استراحت کردن دچار خشکی مفاصل می شوند، به ویژه اگر قبل از نشستن یا خوابیدن، از مفاصل شان کار زیادی کشیده باشند.

بیشتر مبتلایان به روماتیسم مفصلی پس از بیدار شدن از خواب، مثلا صبح ها، دچار خشکی مفصل می شوند. این ها علائم شایع التهاب مفصلی هستند. حرکت می تواند برخی از علائم را کاهش دهد.

اگر ناچار هستید برای مدت طولانی بنشینید، وضعیت نشستن خود را برای پیشگیری از خشکی مفاصل یا کاهش آن، تنظیم کنید.

برای مثال، سرتان را به جهات مختلف بچرخانید، وضعیت بازوهایتان را تغییر دهید و ساق پاهایتان را خم کنید و بکشید. این حرکات ملایم از خشکی بیش از حد جلوگیری می کنند.

بسیاری از اوقات، پس از کار سخت و فشار بر مفاصل، این خشکی تا چند روز باقی می ماند.

در چه صورتی، پس از بروز درد التهاب مفصلی، باید به پزشک مراجعه کرد؟

در صورت بروز درد در منطقه ای جدید یا باقی ماندن علائم برای بیش از چند روز، به پزشک مراجعه کنید.

در صورتی که در همان ابتدای بروز علائم به آن ها توجه شود، درمان مؤثرتر خواهد بود. اگر می دانید که علائم شما در نتیجه فشار بر مفاصل ایجاد شده اند و پس از چند روز از بین می روند، نیازی به مراجعه به پزشک نخواهید داشت.

بهترین داروهای مسکن درد التهاب مفاصل کدامند؟

خبر خوب این است که امروزه داروهای زیادی برای التهاب مفصلی وجود دارند. اغلب آنها نسبتا بی خطر بوده و به خوبی تحمل می شوند، اما هیچ دارویی نیست که عارضه جانبی نداشته باشد.

اگر درد التهاب مفاصل شما یک مشکل دائمی هستند، نیاز دارید که از پزشک تان درباره نوع و میزان داروی مناسب سؤال کنید.

 ولی اگر درد شما فقط  پس از یک فعالیت غیر معمول بروز می کند، می توانید از یکی دو عدد قرص استامینوفن استفاده کنید.

برخی از مردم به جای آن آسپیرین را ترجیح می دهند. اگر سابقه زخم معده ، خونریزی ، آسم یا آلرژی دارید، قبل از مصرف آسپیرین یا دارویی مثل ایبوپروفن با پزشک تان مشورت کنید.

اگر علائم شما طولانی بوده و مربوط به فعالیت هایی هستند که همیشه به آن ها نمی پردازید، داروهای ضدالتهاب غیر استروییدی مانند: ایبوپروفن و ناپروکسن می توانند درد شما را تسکین دهند. کسانی که آرتروز ملایمی دارند، می توانند با مصرف تنها یک یا دو قرص از گروه داروهای ضد التهابی غیر استروییدی برای یک یا دو روز، بهبود یابند.

در صورتی که علائم شما شدیدتر و طولانی تر باشد، ممکن است درگیری مفاصل تان پیشرفته تر باشد و شاید نیاز به دوز بالاتری از داروها بر طبق یک برنامه درمانی منظم داشته باشید.

به هر حال برای مصرف دارو حتما با پزشک تان مشورت کنید.

آیا درمان های مکمل، برای درد التهاب مفصلی سودمند هستند؟

در مورد این پرسش، نقطه نظرهای متفاوتی وجود دارد و پاسخ کوتاه و آسانی در مورد تمامی انواع درمان های مکمل التهاب مفصلی وجود ندارد. حتی تعریف درمان های مکمل از یک منبع به منبع دیگر متفاوت است. برای مثال، گرما، ماساژ، و کشش که در مورد بسیاری از افراد در تسکین علائم التهاب مفصلی کمک کننده هستند، توسط برخی به عنوان درمان مکمل قلمداد می شوند، حال آن که در واقع این روش ها، برای سال ها از روش های استاندارد بوده اند. مشکل موجود در این زمینه این است که درباره درمان های مکمل تا کنون بررسی کافی انجام نشده است. برای اکثر مردم، علائم مربوط به التهاب آرتریت از یک روز به روز دیگر در تغییر هستند. بنابراین اگر مثلا یک داروی گیاهی را یک روز مصرف کرده اید که به هر دلیل حال تان بهتر بوده است، ممکن است چنین تصور کنید که دارو باعث بهبودی شما شده است. در درمان التهاب مفصلی، حدود 30 درصد افرادی که دارونما به جای دارو استفاده کرده اند، حداقل به طور موقت بهبود علائم را گزارش نموده اند.

در پایان باید گفت که استانداردهای کیفی برای داروهای مکمل وجود ندارد. تحقیقات نشان می دهد که در میان مارک های تجاری متفاوت، مقادیر ماده فعال، متفاوت است و حتی این تفاوت در میان داروهای دارای یک نوع برچسب تجارتی نیز دیده می شود. همین یک دلیل برای پرهیز از مصرف آنها کافی است.

یافتن یک داروی بی ضرر و مؤثر برای درد التهاب مفصلی کاری پیچیده است که ممکن است به سال ها زمان نیاز داشته باشد. تلاش برای دور زدن روش های استاندارد می تواند نتایج زیان بار، اتلاف پول، وقت و انرژی را به دنبال داشته باشد.

تأثیر ورزش در التهاب مفاصل ( آرتریت)

اگر شما دچار آرتریت ( التهاب مفاصل) باشید، موقع راه رفتن ، مفاصل استخوان هایتان آسیب می بینند. وقتی که از خواب بیدار می شوید، عضلات و تاندون های آنها خیلی سفت می شوند، طوریکه به سختی می توانید از رختخواب بیرون بیایید و  به زحمت بلند می شوید. اما مقداری که حرکت کنید، دردتان کمتر می شود و می توانید سریع تر راه بروید.

آیا بعد از راه رفتن و کمتر شدن درد ماهیچه ها و مفاصل، بدنتان عکس العملی نشان می دهد؟

یک پزشک آمریکایی درمجله روماتولوژی، مقاله ای منتشرکرد مبنی براین که استراحت کردن، وضعیت آرتریت را بدترمی کند ولی انجام ورزش های استقامتی ، باعث کاهش درد آرتریت می شود. بیشتر افرادی که دچار آرتریت هستند، فکر می کنند باید عضلات و مفاصل استخوان ها استراحت کنند و حرکتی نداشته باشند ، ولی استراحت بدترین چیزی است که یک فرد آرتریتی می تواند انجام دهد.

داشتن آرتریت به این معناست که غضروف های موجود در مفاصل ، تخریب می شوند و موجب درد مفاصل گردند .

استراحت ، عضلات را ضعیف کرده و باعث می شود موقع راه رفتن، مفاصل بیشتر از هر زمانی، تکان بخورند. می توان گفت ماشینتان هم به همین روش کار می کند . وقتی که ماشین روی یک جاده پر دست انداز حرکت می کند، فنرهای ماشین ، تکان ناشی ازهربرآمدگی را جذب کرده و آن را از بین می برند. وقتی شما راه می روید یا می دوید، غضروف مفاصل هم مانند فنر ماشین، تکان ها را از بین برده و جذب می کنند.

استراحت بی مورد، غضروف را ضعیف کرده و احتمال شکستن آن را زیاد می کند. همچنین با تضعیف ماهیچه ها، دیگر قادر به کنترل مفاصل نبوده و با هر حرکت بدن، مفاصل تکان خورده و تخریب غضروف ها بیشتر خواهد شد.

افراد دچار آرتریت ، باید ورزش کنند اما نباید بدوند یا تند پیاده روی کنند.وقتی می دوید یا سریع راه می روید ، پاهایتان به شدت به زمین خورده و به طور ناگهانی از حرکت باز می مانند و این تکان شدید از ساق پا به سمت مفاصل زانو و ران رفته و می تواند غضروف را بشکند. بنابراین افراد آرتریتی نباید  بدوند ، سریع راه بروند  یا بپرند یا  تنیس و بسکتبال بازی کنند، زیرا ضربات ناشی از این حرکت ها ، به مفاصل آسیب رسانده  و آنها را می شکند. در عوض ، این افراد می توانند دوچرخه سواری کنند( به طریقه دوچرخه متحرک روی یک یک محور صاف متحرک) زیرا با دوچرخه سواری روی  محور متحرک و هموار، پاها به طورناگهانی نمی ایستند و در نتیجه ، غضروف مفاصل تکان نخورده ونمی شکنند.

افراد مبتلا به آرتروز باید وزنه هم بلند کنند چون این کار عضلات را تقویت و مفاصل را تثبیت می کند و غضروف را تقویت می کند ومانع شکستگی آن می شود . در شرایط ایده آل ، مبتلایان به ورم مفاصل باید به دستگاههای وزنه دسترسی داشته باشند و آموزش داده شوند تا به شکل صحیح دو یا سه بار در هفته  وزنه ها را در دسته های ده تایی بالا ببرند . این عده همچنین باید چندین بار در هفته دوچرخه بزنند .

انجام منظم و مداوم دوچرخه سواری ، در مکان هموار ، بلند کردن وزنه های ماشینی تحت نظارت مربی  تخریب مفاصل و درد ناشی از آرتریت ( التهاب مفاصل) را کاهش می دهد. شنا  پارو زدن یا هر ورزش دیگری که حرکت روان  و هموار داشته باشد، می تواند جایگزین دوچرخه سواری شود.

اااااااا

رژیم غذایی در آرتریت روماتوئید

محققین سوئدی طبق یک مطالعه تجربی نشان دادند،افرادی که دارای التهاب مفاصل ( روماتیسم ) بوده  و رژیم غذایی مردم نواحی مدیترانه را دریافت کرده ا ند، به مراتب درد و تورم کمتر و فعالیت بیشتری داشته اند.

آرتریت یعنی شخص ، دارای مفاصل دردناک و متورم است . چربی که شما مصرف می کنید، در بدن تبدیل به یکسری مواد شیمیایی به نام پروستاگلاندین می شود. پروستاگلاندین ها انواع مختلفی دارند و هر کدام در بدن ، عمل مخصوص به خود را انجام می دهند. بعضی از انواع پروستاگلاندین ، باعث التهاب مفاصل می شود که علائم این التهاب شامل قرمزشدن، تورم، خارش و درد است که وضعیت آرتریت را بدتر می کنند .انواع دیگر پروستاگلاندین ، باعث پیشگیری و درمان التهاب می شوند.

اسیدهای چرب اُمگا- 3 که درماهی ودانه های خوراکی مثل بذرِ کتان، گندم و لوبیای سویا وجود دارد ، التهاب مفاصل را کاهش می دهند. اسیدهای چرب تک اشباعی (MUFA) نیز مانند اسیدهای چرب عمل می کنند که در بیشتر سبزیجات و روغن زیتون ( اولین روغنی که در نواحی مدیترانه استفاده شد) یافت می شوند.

رژیم غذایی مردم نواحی مدیترانه بر پایه ی میوه، سبزی، غلات کامل ( تصفیه نشده و سبوس دار)، آجیل ، دانه های خوراکی و ماهی است که تمامی این مواد غذایی باعث کاهش التهاب مفاصل می شوند.

این محققین نشان دادند دریافت رژیم غذایی مردم نواحی دریای مدیترانه درد ناشی ازآرتریت روماتوئید ( روماتیسم یا التهاب مفاصل ) را کاهش می دهد.

اااااااا

روماتیسم مفصلی چیست؟

روماتیسم بیماری است بس گوناگون ،حاد یا مزمن،که بیشتر در سطح مفصلهاجای می گیرندووجه اشتراک آنهادرد و تورم مفصل است .

روماتیسم حاد مفصلی چیست ؟

بیماری است میکروبی که با بروز تب و دردمفصلی از چند هفته تاچندین ماه طول می کشد .همچنین با ضایعه بافتهاو اعضای مختلف از قبیل قلب ،مفصلها ،پوست و اعصاب همراه می گردد.این بیماری از ۵ تا ١۵ سال بروز میکندو تا چندین سال امکان بازگشت آن وجود دارد.

علت روماتیسم مفصلی چیست؟

علت این بیماری میکروبی به نام استر پتوکوکاست .بیماری با آنژین ،مخملک یا هر نوع عفونت دیگر حاصل از استر پتوکوک شروع می شود.ظاهرا حساسیت فردی ویژه ای نیز رشد و پیشرفت بیماری را تسهیل می کند.

نشانه های روماتیسم حاد مفصلی چیست ؟

تب بی دلیل ،درد بی دلیل مفصلهاو ماهیچه ها،پیدا شدن بر آمدگی های کوچکی بر استخوانهای سطحی آرنج ،پشت دست ،پا ،کاسه زانو ،جمجمه ،ستون فقرات،(پوست بر روی غده حرکت می کند.) 

مراقبت از مفاصل در رماتیسم مفصلی

یکی از گسترده‌ترین مباحث طب فیزیکی و  توانبخشی، توانبخشی در بیماریهای روماتیسمی است. هدف توانبخشی در یک بیمار مبتلا به رماتیسم مفصلی؛ بهتر کردن کیفیت زندگی با اقداماتی نظیر کاهش درد، حفظ مفاصل و بهتر کردن قدرت و استقامت عضلانی است. این اهداف توسط استفاده از روشهائی مثل فیزیوتراپی، کار درمانی، وسایل کمک کننده به مفصل و کفش مخصوص(ارتوز)، وسایل کمک حرکتی، تجویز ورزشها و آموزش مراقبت از مفاصل در کنار مصرف منظم و کنترل شده دارو صورت می‌گیرد. در این قسمت اصول مراقبت از مفاصل بصورت اختصار توضیح داده شده است.باید توجه داشت که رعایت این نکات به کلیه افرادسالم بخصوص کسانی که شلی مفصلی دارند توصیه می شود.

 لزوم مراقبت از مفاصل:

  بسیاری از افراد مبتلا به رماتیسم مفصلی از درد مفاصل و درد عضلانی شکایت دارند و اغلب احساس خستگی می‌کنند. معمولاً احساس خستگی درعصروشب بیشتر است. برخی از آنها از اینکه انجام بعضی از کارهای روزمره زمان زیادی لازم دارد شکایت دارند. مثلاً ممکن است کار نسبتاً ساده‌ای مثل باز کردن درب شیشه‌مربا برای فردی که درد در ناحیه دست دارد مشکل ووقت گیر باشد.

کم کردن فشار به مفاصل نه تنها به حفظ سلامت آنها کمک می‌نماید بلکه باعث کاهش درد مفصل میِ‌شود. تقسیم کردن مناسب فعالیت روزانه و استراحت در بین فواصل کاری باعث کاهش احساس خستگی و درد می‌شود. ورزش مناسب در فرد مبتلا به رماتیسم مفصلی نه تنها به حفظ سلامتی بدن کمک می‌کند،  بلکه در صورتی که بدرستی انجام شود باعث کاهش درد و بهبود انجام فعالیتهای روزمره می‌گردد.

 در هریکصد بیمار مبتلا به رماتیسم مفصلی حدود 20 نفر بیماری خفیف داشته و مشکلات زیادی ندارند. 75 نفر بیماری متوسط داشته و مشکلات آنها عود کننده است و در 5 نفر بیماری شدید خواهد بود.

 بعداز یکسال حدود نیمی از مبتلایان در انجام فعالیت با دست تا حدودی دچار مشکل خواهند بود و بعد از پنج سال حدود نیمی از مبتلایان برخی از بد شکلی‌های دست را نشان می‌دهند. لذا مراقبت از مفاصل همراه با مصرف منظم دارو باید از ابتدای ابتلاء به رماتیسم مفصلی آغاز شود. متاسفانه اکثر بیماران آموزش و مراقبت لازم را بسیار دیر دریافت می‌نمایند.

 علت درد و آسیب مفاصل:  

 تورم داخل مفصل باعث تحریک انتهای اعصاب مربوط به درد می‌شود. آسیب به خود مفصل نیز باعث ایجاد درد می‌شود. وارد ساختن فشار بیش از حد به مفصل می‌تواند باعث افزایش تورم مفصل یا آسیب خود مفصل شده ودرد را بیشتر سازد. بسیاری از افراد به تجربه در می‌یابند که اگریک روز فشار بیشتری به مفاصل وارد سازند روز بعد درد بیشتری خواهند داشت. آسیب مفاصل در اثر التهاب باعث شل تر شدن رباطهامی‌شود. در این حالت برای آنکه استخوانها در محل خود باقی بمانند عضلات فعال‌تر شده و نهایتاً خستگی عضلانی بعلت فعالیت بیش از حد عضلات ایجاد می‌شود.

 علت بدشکل شدن مفاصل

 سه عامل اصلی باعث حفظ حالت یک مفصل می‌شوند.

•  تناسب شکل استخوان‌های دو طرف مفصل با هم.
• کپسول مفصلی ورباطهای آن که مانند یک کیسه قابل ارتجاع دو استخوان را در کنار هم قرار می‌دهند.
•  عضلات و رباطها که باعث حرکت مفصلی می‌شوند

  در اثر تورم مکرر مفصل، رباطها کشیده شده و شل می‌شوند التهاب باعث تخریب استخوان و زرد پی شده و عضلات نیز ضعیف می‌شوند. همة این مسایل باعث شل شدن کپسول مفصل می‌گردد. یعنی مفصل شکل خودرا از دست داده و بدشکلی مفصل ایجاد می‌شود. این مسئله دردست زودتر اتفاق می‌افتد.

 نحوة استفاده از مفاصل می‌توانددرتشکیل بدشکلی‌ها دخالت داشته باشد. بدشکلی‌هائی که بطور معمول دیده‌می‌شوند در شکل زیر نشان داده شده‌اند.

•  مچ یا بند انگشتان از جای خود جابجا می‌شوند. (در مواردی که جابجائی ناقص مفصل وجود دارد به آن نیمه دررفتگی ) گفته می‌شود.
• انگشتان به سمت داخل دست انحنا پیدا می‌کنند.

• مفاصل انگشت یا شست جابجا می‌شوند.  
• مفصل زانو و لگن خم می‌شوند.

 چگونه می‌توان مشکلات مفاصل را کم کرد؟

 ابتدا باید به نحوة فعالیت روزانه و رفتار با مفاصل دقت کرد. به عنوان مثال باید به نحوة بلند کردن کتری یا برداشتن پارچ آب یا آب کشیدن لباسها توجه کرد. اینکه چگونه این فعالیتها باعث فشار برروی مفاصل انگشتان می‌شوند و آیا با عث افزایش درد در مفاصل می‌شوند یا نه. سپس باید بدنبال راهی بود که این فشار را کمتر کرد. مثلاً گرفتن کتری با دو دست یا استفاده از پارچ آب سبکتر می‌توانند به کاهش فشار مفاصل کمک نمایند.

 اکثر افراد تنها هنگامی که مفاصل است دچار التهاب شده و دردناک است به مفاصل فشار کمتری وارد می‌کنند وپس از بهتر شدن درد دوباره فشار زیادی به مفاصل وارد می‌کنند. توجه به این نکته ضروری است که باید بطور پیوسته مراقب مفاصل بود. به اعمالی که باعث وارد شدن فشار کمتری به مفصل میِ‌شود«روشهای حفظ مفصل» گفته شده و این کارها نه تنها در افراد مبتلا به رماتیسم مفصلی بلکه در کلیه افراد توصیه می‌شوند. حفظ مفصل به معنی عدم استفاده از مفاصل نمی‌باشد.

  بلکه منظور استفاده صحیح از مفاصل است. اصول حفظ مفصل شامل موارد زیر است:

1.   به هر گونه درد در مفصل و اعمالی که باعث ایجاد درد در مفصل می‌شوند توجه شود.

2.   -سعی شود بجای وارد شدن فشار به یک یا چند مفصل محدود آنرا بین تعداد زیادتری مفصل توزیع کرد

3.  -حداکثر سعی شود از مفاصل بزرگتر و قویتر استفاده شود.

4.   از قراردادن مفاصل در حالتهائی که شبیه بد شکلی‌های مربوط به رماتیسم مفصلی است خوداری شود.

5.   از محکم گرفتن اجسام خودداری شود.

6.   فعالیتهای روزانه بصورت ناگهانی و در مدت کوتاه انجام نشوند.

 هر مفصل در وضعیت خاصی بیشترین پایداری خود را دارد حتی الامکان باید کارها به نحوی انجام شود که مفصل در پایدار ترین وضعیت خود باشد.

 درد : 

 وارد آوردن فشار بیش از حد به مفاصل باعث ایجاد درد می‌شود. باید به پیدا شدن و شدیدتر شدن درد دقت کرد و فشار وارده به مفاصل راکم کرد. گاهی استفاده از اسپیلینت برای کاهش درد ضروری می‌باشد. بسیاری از اسپلینتهای ساخته شده و موجود در بازار معمولاً زاویه‌های استانداردی نداشته وباید زاویه آنها را تنظیم کرد. در صورت لزوم اسپیلینتهای با قالب دست ساخته می‌شوند. برخی از اسپیلینتها به دست و انگشتان استراحت داده و باعث کاهش تورم و درد می‌شوند.

  کاهش فشار بروری یک مفصل   

 باید به دو اصل کلی در این زمینه توجه کرد:

1.  تا حد امکان بجای استفاده از یک دست از هر دو دست استفاده شود.

2.  برای جابجایی اجسام، تماس دستها با جسم تا آنجا که ممکن است بیشتر باشد. بعنوان مثال برداشتن پارچ با یک دست باعث ایجاد فشار به مفاصل و مچ می‌شود اما برداشتن پارچ با دو دست باعث می‌شود وزن پارچ بین دو دست تقسیم شود.

از طرف دیگر فاصله مفاصل تا پارچ کمتر شده و این حالت از لحاظ بیومکانیک باعث می‌شود فشار واردشده به هر مفصل نیز کمتر شود. برای روشن تر شدن مطلب فرض کنیم یک کتاب را با دستان کشیده بلند می‌کنیم و سپس در حالتی که دستها کنار بدن قرار گرفته از آنرا بلند می‌کنیم. واضح است در حالتی که دستها کشیده شده‌اند فشار بیشتری به مفاصل وارد می‌شود.

عدم انجام اعمالی که باعث میِ‌شود مفاصل حالت بدشکلی به خود بگیرند.

 با توجه کردن به اعمال روزانه می‌توان دریافت که چه حرکاتی باعث می‌شوند مفاصل بسمت حالت به شکلی پیشرفت نمایند. موارد زیر بعنوان مثال آورده شده‌اند.

•  از حمل اجسام سنگین درحالتی که مچ خم شده خودداری شود.
•  
•  از بلند شدن برروی مفاصل دست خودداری شود.
• از وضعیتی که انگشتان بسمت انگشت کوچک قرار می‌گیرند پرهیز شود.
•  از حالتی که باعث پیچش درانگشتان یا دست می‌شود پرهیز شود.
•  در حالت خوابیده به پشت از قراردادن بالشتک زیر زانو خودداری شود.

 در حالت خوابیده به پهلو یک بالشت بین دو پا قرار گیرد.

•  ارتفاع عصا تنظیم شود.

 محکم نگرفتن اشیاء:

محکم گرفتن اشیاء باعث وارد آمدن فشار زیادی برروی مفاصل انگشتان می‌شود. هنگام انجام اعمالی مثل نوشتن،  قلاب بافی و یا استفاده از پیچ گوشتی  فشار زیادی به مفاصل بند انگشتان وارد می‌شود. استراحت دادن متناوب به دست در حین انجام این اعمال و استفاده از وسایلی که قطر دستگیره آنها بیشتر است به کاهش فشار به انگشتان و آسیب کمترآنها کمک می‌نماید. در صورت امکان استفاده از وسایل برقی بجای وسایل دستی باعث کاهش میزان فعالیت مفصل و فشار وارد شده به آن می‌شود.

درمان این بیماری چگونه است؟

پزشکان روشهای زیادی جهت درمان این بیماری دارند. اهداف درمان شامل موارد ذیل است تسکین و کاهش درد، کاهش تورم ، کاهش یا توقف روند تخریب مفاصل ، کمک به ایجاد احساس بهتر در فرد و حفظ فعالیت او می باشد.

● برنامه درمان می تواند شامل موارد زیر باشد:

 آموزش بیمار، برخورد و اقدامات صحیح خود بیمار با مشکلاتش و گروههای حمایتی که به فرد کمک می کنند. تا اطلاعات بیشتری در ارتباط با نحوه درمان، چگونگی انجام فعالیتهای بدنی و استراحت را داشته، نحوه بیان مشکلاتش را پیدا کند.

این برنامه ها به بیمار کمک می کنند تا نکات بیشتری را در ارتباط با بیماری خود و نحوه کاهش درد، احساس کنترل بیشتر بر بیماری، اعتماد به نفس و داشتن یک زندگی فعالتر، بیاموزند.

درمانهایی که جهت بهبودی این بیماری مورد استفاده قرار می گیرند شامل تغییر در روش زندگی، داروها، جراحی ، مراجعات منظم به پزشک و روشهای درمانی جایگزین یا تکمیلی می باشند.

 
● تغییر در روش زندگی : از جمله کارهایی که می توان جهت درمان این بیماری استفاده نمود تغییر در روش زندگی است که شامل ایجاد تعادل بین میزان فعالیت و استراحت ، مراقبت از مفاصل کاهش استرس های روانی، استفاده از یک رژیم غذایی سالم می باشد.

● داروها : بسیاری از بیماران مبتلا به روماتیسم مفصلی جهت درمان از دارو استفاده می کنند. از داروها برای کاهش درد ، تورم و توقف روند بیماری به سمت بدتر شدن استفاده می شود. دارویی که پزشک تجویز می کند براساس سلامت عمومی بیمار، شدت بیماری و اینکه بیماری تا چه اندازه شدید خواهد شد و مدتی که باید بیمار دارو بگیرد و اینکه دارو تا چه اندازه کارایی داشته و عوارض جانبی آن چه می باشد، خواهد بود.

● جراحی: روشهای جراحی زیادی جهت درمان این بیماری مورد استفاده قرار می گیرد. از این روش جهت تسکین درد، کمک به عملکرد بهتر مفاصل و عملکرد بهتر فرد در فعالیتهای روزمره خود استفاده می شود.

● مراجعات منظم به پزشک : بسیار مهم می باشد زیرا از این طریق پزشک می تواند ببیند آیا بیماری شدیدتر شده و آیا دارو کمک کننده بوده است، عوارض جانبی داروها ظاهر شده اند و در صورت نیاز داروها را عوض نماید. اقداماتی که ممکن است نیاز به انجام آن شود شامل: آزمایش خون، ادرار و عکسبرداری می باشد.

● روش درمانی جایگزین : گاهی اوقات از رژیمهای غذایی خاص ، ویتامینها و سایر روشهای دیگر جهت درمان روماتیسم مفصلی استفاده می شود. بعضی درمانها به کاهش استرس بیمار کمک می کند. بسیاری از این روشها بی ضرر می باشند و اما باید گفت که این روشها بطور کامل و دقیق مورد بررسی قرار نگرفته اند لذا قبل از استفاده از آنها حتماً باید با پزشک مشورت شود.