ایده استفاده از بادبانهای خورشیدی برای سفرهای خارج منظومه‌ای

یک مهندس هوافضا با بیان اینکه سفر به نزدیک‌ترین ستاره حدود هشت سال طول می‌کشد، گفت: برای سفرهای خارج از منظومه‌ای ایده استفاده از بادبان‌های خورشیدی ارائه شده است.

به گزارش خبرگزاری مهر، حمید مقدس‌پور در حاشیه همایش سامانه‌های حمل و نقل فضایی اظهار داشت: در زمان دفاع مقدس، ایران هیچ موشکی برای شلیک  نداشت تعدادی موشک از لیبی وارد کرد اما این کشور خیلی زود پشت ایران را خالی کرد و حتی از دادن قطعه به ما خودداری نمود؛ در آن زمان با اصرار شهید تهرانی‌ مقدم یکی از این موشک‌ها شلیک نشد تا مهندسی معکوس بر روی آن انجام شود.

وی با بیان اینکه نخستین موشک‌های سپاه ۵۰ تا ۶۰ کیلومتر بُرد داشتند، تصریح کرد: پس از آن موشک عاشورا با سوخت جامد دو مرحله‌ای و بُرد بیش از دو هزار کیلومتر ساخته شد، اگرچه در ابتدا انگیزه ما از طی این مسیر، دفاعی بود اما به مرور به این سمت حرکت کردیم که در حوزه‌های علمی نیز در این زمینه فعالیت کنیم.

این مهندس هوا فضا اضافه کرد: در سال ۲۰۰۵ اعلام وزیر دفاع کشور مبنی بر پرتاب ماهواره تا یک‌سال آینده را داشتیم اما بیش از دو سال طول کشید تا نخستین رونمایی از پرتابگر سفیر انجام شود که متاسفانه این ماموریت با شکست در پرتاب ماهواره مواجه شد؛ سرانجام در سال ۲۰۰۹ این پرتاب با موفقیت کامل انجام شد.

وی تاکید کرد: در همه این سال‌ها بیش از ۷۰ نفر جان‌شان را در راه این مسیر فدا کردند تا دستاوردهای امروز شکل بگیرد و موفقیت‌های کنونی حاصل شود.

مقدس‌پور افزود: با وجودی‌ که در این سال‌ها هیچ کشوری به ایران قطعه نمی‌داد اما با زحمت‌های فراوان این قطعات به صورت بومی در کشور ساخته شد.

بشر تا کجا می‌تواند به فضا سفر کند

وی با طرح این سوال که بشر تا کجا می‌تواند به فضا سفر کند، بیان داشت: دورترین تجهیزاتی که بشر ساخته و به فضا پرتاب کرده است ۱۱۳ au از زمین فاصله گرفته و از منظومه شمسی خارج شده است؛ پیش‌بینی می‌شود باطری‌ها این وسیله تا سال ۲۰۲۵ ذخیره داشته باشد و بتواند برای بشر سیگنال ارسال کند.

این مهندس هوا فضا  با اشاره به شیوه خروج پرتاپگرها از جاذبه زمین به ارائه توضیحاتی پرداخت  و ابراز داشت: نیروی جاذبه زمین هر آنچه را که بخواهد از آن جدا شود به سمت خود می‌کشد، ما برای اینکه بتوانیم از زمین خارج شویم و دوباره به سمت آن کشیده نشویم، حداقل به سرعتی معادل ۹ تا ۱۰ کیلومتر بر ثانیه نیاز داریم که به آن سرعت گریز از زمین می‌گویند.

وی با بیان اینکه برای سفر به کره ماه نیز به ۱۶ کیلومتر در ثانیه و برای رساندن ماهواره به مدار خارج از زمین به ۱۴ کیلومتر بر ثانیه سرعت نیاز داریم، افزود: پرتابگرهای فضایی وسایلی هستند که می‌توانند این سرعت را برای ما تامین کنند.

این کارشناس ارشد مهندسی هوافضا تصریح کرد: اگر بخواهیم روی سطح زمین به جسمی سرعت بدهیم، هرچه سرعت جسم بیشتر شود، مقاومت هوا هم بیشتر می‌شود؛ پس در ارتفاع پایین، مقاومت در برابر هوا کار سختی است لذا برای این کار باید جرم غیرمفید را جدا کرده و کاهش دهیم.

مقدس‌پور با بیان اینکه موتورهای راکت‌دار، چهارگونه هستند، تصریح کرد: موتورهای سوخت مایع با کپسولی در داخل راکت طراحی شده‌اند که سوخت را در خود ذخیره می‌کند؛ این موتورها مضرات و فوایدی دارند؛ برای مثال زمان لازم برای فعال سازی آنها طولانی است و انرژی زیادی تولید می‌کنند اما بسیار آلاینده هستند؛ این موتورها ISP بالایی دارند و تا ۴ الی ۵ هزار متر دلتا V برای ما تولید می‌کنند.

وی اظهار کرد: موتورهای سوخت جامد تِراست زیادی تولید می‌کنند؛ نرخ سوزش بالا و ISP کمتری دارند؛ موتورهای هیبریدی سوخت جامد دارند اما اکسیدایزر ندارند و به جای آن از اکسیدایزر مایع استفاده می‌کنند و هر وقت می‌خواهند آن را روشن کنند، جریان اکسیدایزر را روی سوخت ایجاد می‌کنند؛ در این موتورها بخشی از کپسول‌های سوخت حذف شده‌اند.

این کارشناس ارشد مهندسی هوافضا ادامه داد: موتورهای هسته‌ای سوختی مانند اورانیوم دارند؛ واکنش هسته‌ای در آنها گرما تولید کرده و باعث افزایش فشار گاز هیدروژن شده و به صورت اگزاست خارج می‌شود؛ این موتورها تراست زیادی تولید می‌کنند اما هنوز به صورت عملیاتی یا پرتابگر روی زمین استفاده نشده‌اند زیرا احتمال انفجار آنها وجود دارد که در این صورت آلودگی موتور هسته‌ای به تمام زمین منتقل می‌شود.

دورترین سفر سرنشین‌دار بشر به ماه بوده است

مقدس پور با بیان اینکه دورترین سفر سرنشین‌دار بشر به ماه بوده است، گفت: امروز سفر ما به فضا مانند پیاده طی کردن زمین در گذشته است اما به هرحال این مسیری است که باید طی کنیم تا روزی همه عالم در دسترس بشر قرار گیرد.

وی با اشاره به اینکه سفر به نزدیک‌ترین ستاره حدود ۸ سال طول می‌کشد، اظهار داشت: برای سفرهای خارج از منظومه‌ای ایده استفاده از بادبان‌های خورشیدی ارائه شده است که قسمت‌های اولیه این ایده در ماهواره‌ها انجام شده و کاملا هم موفق بوده است.

گفتنی است همایش سامانه‌های حمل و نقل فضایی و نگاهی به دستاوردهای ایران در این حوزه از سوی مرکز نجوم ادیب وابسته به سازمان فرهنگی اجتماعی ورزشی شهرداری اصفهان در سالن همایش‌های کتابخانه مرکزی برگزار شد.

آغاز برق‌رسانی به ۲۵ هزار خانوار عشایر کوچ‌رو

مجری طرح برق‌رسانی روستایی با اشاره به آغاز عملیات برق‌رسانی به ۲۵ هزار خانوار عشایر کوچ‌رو از طریق مولد برق خورشیدی قابل حمل، گفت: این طرح تا پایان دولت دوازدهم اجرایی می شود.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از وزارت نیرو، علی چهل‌امیرانی با اشاره به اینکه پس از پیروزی انقلاب اسلامی روزانه چهار روستای کشور برق‌دار شده است، گفت: تعداد روستاهای برق‌دار شده از ابتدای انقلاب تاکنون ۱۳ برابر شده و هم اکنون از مرز ۵۷ هزار و ۳۵۰ روستا گذشته است.

وی با تاکید بر اینکه به دو هزار و ۷۰۹ روستا در سخت‌گذرترین و دور افتاده‌ترین مناطق کشور (هر هفته ۹ روستا) برق‌رسانی شده است، ادامه داد: طی ۶ سال اخیر جهت توسعه، نگهداری و بهسازی شبکه برق روستایی و برق‌رسانی به روستاها و عشایر فاقد برق، سه هزار و ۵۰۰ میلیارد تومان هزینه شده است که ۳.۵ برابر ۶ سال قبل است.

مجری طرح برق‌رسانی روستایی با تاکید بر اینکه تاکنون ۲۵۰ هزار کیلومتر شبکه به منظور تامین برق ۲۱.۵ میلیون نفر روستایی ایجاد شده است، افزود: برای سال ۹۸ برق‌رسانی به ۴۰۰ روستا و همچنین توسعه، بهسازی و نگهداری شبکه‌های برق روستایی موجود با اعتباری بالغ بر یک هزار و ۵۰۰ میلیارد تومان در دستور کار قرار گرفته است.

چهل‌امیرانی با اشاره به اینکه در حال حاضر جمعیت روستایی برق‌دار در ایران به بیش از ۹۹.۷ درصد رسیده است، ادامه داد: بر اساس اطلاعات سایت آژانس بین‌المللی انرژی، این رقم در آمریکای مرکزی و جنوبی ۸۶ درصد، قاره آسیا ۸۵ درصد، خاورمیانه ۷۸ درصد، آفریقا ۳۶ درصد و به طور کلی در جهان جمعیت روستایی برق‌دار حدود ۷۶ درصد است. از این رو کشور ما در زمینه برق‌رسانی روستایی در شرایط بسیار خوبی قرار دارد.

محققان و موسسات برتر نانو معرفی شدند

برترین های نانو فناوری در بخش محققان و موسسات برتر در سیزدهمین مراسم تجلیل از محققان و موسسات فعال حوزه نانو معرفی و تقدیر شدند.

به گزارش خبرنگار مهر، در سیزدهمین مراسم تجلیل از برترین محققان و موسسات پژوهشی فناوری نانو در حاشیه دوازدهمین جشنواره نانو، ۵ موسسه آموزشی، ۱۰ محقق برتر علمی و یک محقق جوان برتر، دو طرح برگزیده برنامه طرح‌های نوآورانه معرفی شدند.

در بخش ویژه نیز یک واحد صنعتی دارای بیشترین همکاری با دانشگاه‌ها در قالب پایان‌نامه‌های صنعتی و کاربردی معرفی و تقدیر شد.

محققان برتر در سیزدهمین جشنواره

علی اسفندیاری رتبه اول در حوزه تحقیقاتی ساخت و مطالعه خواص فیزیکی نانو ساختارهای دو بعدی برای ذخیره سازی انرژی،

محمد عبدالاحد رتبه دوم در حوزه تحقیقاتی نانو الکترونیک و کاربردهای آن در تشخیص و درمان سرطان

مهدی نیک عمل رتبه سوم در حوزه تحقیقاتی خواص گرمایی و مکانیکی نانو ساختارهای کربنی به‌ویژه گرافن

علی مرسلی رتبه چهارم در حوزه تحقیقاتی سنتز چارچوب‌های فلز آلی متخلخل

عبدالله سلیمی رتبه پنجم در حوزه تحقیقاتی نانو بیوسنسورها برای تشخیص ترکیبات طبیعی

مسعود صلواتی نیاسر در حوزه سنتز نانو ساختارهای مختلف و علیمراد رشیدی در حوزه تحقیقاتی نانو سیالات، نانو جاذب، نانو کاتالیست و نانو ساختارهای کربنی به صورت مشترک برنده رتبه ششم

مجتبی شمسی پور رتبه هفتم در حوزه تحقیقاتی نانو بیوسنسور برای شناسایی ترکیبات طبیعی

رتبه هشتم به صورت مشترک به رضا عسگری با حوزه تحقیقاتی بررسی محاسباتی ویژگی‌های نانو ساختارهای دو بعدی و محسن عادلی در حوزه تحقیقاتی بررسی برهمکنش نانوساختارهای دو بعدی با میکروارگانیسم‌ها و طراحی و ساخت حامل‌ها با کاربرد دارورسانی اختصاص یافت.

سیدشمس الدین مهاجرزاده رتبه نهم در حوزه تحقیقاتی بررسی و استفاده از نانو ساختارهای کربنی در زیست حسگرها و ابرخازن‌ها و محمودرضا جعفری رتبه دهم در حوزه تحقیقاتی بررسی و ساخت نانو کپسول‌ها برای کاربردهای دارورسانی و درمان را به دست آوردند.

«محمد مهدی توکلی» با طرح سنتز نانو مواد با کیفیت بالا و مطالعه کاربرد آنها در افزایش راندمان سلول‌های خورشیدی لایه نازک در بخش محقق جوان برتر معرفی شد.

موسسات پژوهشی با بیشترین امتیاز

رتبه اول دانشگاه تهران، رتبه دوم دانشگاه صنعتی شریف، رتبه سوم دانشگاه تربیت مدرس، رتبه چهارم مشترک دانشگاه صنعتی امیرکبیر و دانشگاه علوم پزشکی تهران

در بخش طرح‌های نوآورانه، «کامپوزیت دندانی لایت‌کیور نانو هیبریدی» و «مات کننده نانو سیلیکایی» ارائه دهنده از سوی فریده کلاهدوزان به عنوان برتر معرفی شدند.

خاطرات فضانورد روس از ایستگاه «میر»/ زمین واقعا آبی و زیبا بود!

آناتولی آرتسه بارسکی فضانورد روسی که در هفته جهانی فضا به ایران سفر کرد، خاطراتش از سفر به ایستگاه فضایی «میر» را تشریح کرد.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از شبکه ۴ سیما، آناتولی آرتسه بارسکی، فضانورد ایستگاه فضایی میر در سی‌وپنجمین قسمت برنامه تلویزیونی«چرخ» از خاطرات فضانوردی خود گفت.

این فضانورد روسی متولد ۱۹۵۶ میلادی، در مجموع بیش از ۱۴۰ روز را در فضا سپری کرد و انجام ۶ راهپیمایی فضایی را در کارنامه‌ خود دارد. آرتسه بارسکی سرهنگ بازنشسته‌ نیروی هوایی شوروی است و در تنها پرواز فضایی خود در سال ۱۹۹۱ به‌عنوان فرمانده‌ فضاپیمای سایوز به ایستگاه فضایی بین‌المللی «میر» سفر کرد. از افتخارات او می‌توان به دریافت مدال طلای قهرمان اتحاد جماهیر شوروی، مدال لنین و مدال شایستگی در اکتشافات فضایی اشاره کرد.

پدرم یوری گاگارین را در فضا به ما نشان داد!

این فضانورد روس در ابتدا داستان فضانورد شدن خود را بیان کرد: « من هنوز هم خاطرم هست روزی را که تصمیم گرفتم فضانورد شوم. ۱۲ آوریل ۱۹۶۱ یوری گاگارین به فضا سفر کرد. پدرم دست من و برادرم را گرفت، به خیابان برد و آسمان را به ما نشان داد و گفت گاگارین الان آنجاست! من با دقت به آسمان نگاه کردم و دیدم که یک نور قرمزی در آسمان است و علامت اتحاد جماهیر شوروی را دیدم. آن زمان همه‌ پسرهای هم‌سن من آرزو داشتند که مثل گاگارین به فضا سفر کنند. ما همه تلاش کردیم خوب درس بخوانیم، ورزش کنیم تا خلبان شویم. من وقتی فارغ‌التحصیل و خلبان شدم، متوجه شدم برای اینکه فضانورد شوم، باید خلبان آزمایشی شوم. کار بسیار سختی بود و من از کنکور مربوطه گذشتم تا به این درجه برسم. وقتی که خلبان آزمایشی شدم، من را به بخش فضانوردی دعوت کردند.»

در فضا با نان و نمک از ما استقبال کردند!

آناتولی آرتسه بارسکی، فضانورد ایستگاه فضایی «میر» درباره‌ اولین سفر فضایی‌اش گفت: «ما آزمایشات پزشکی را گذراندیم. چون خلبان‌ها آزمایش‌های پزشکی کمتری از فضانوردها دارند.  من همه‌ مراتب مربوط به آموزش را با موفقیت گذراندم. این دوره سه سال طول کشید و به عنوان فرمانده‌ گروه پروازی انتخاب شدم. این اولین و آخرین سفر من به فضا بود. برنامه این بود که هر شش ماه یک بار گروه پروازی تغییر می‌کرد. ما گروه نهم پروازی بودیم. هر سفری که انجام می‌شد، سه نفر فضانورد می‌رفتند. وقتی رسیدیم، من مجبور شدم به صورت دستی سفینه را به ایستگاه فضایی وصل کنم. خیلی لحظه‌ حساس و خطرناکی بود. تا وقتی که من ایستگاه را به چشم خودم ندیدم خیلی برایم مشکل بود. وقتی که ایستگاه را دیدم مثل یک ستاره در حال حرکت بود. وقتی ما به ایستگاه فضایی وصل شدیم و با نان و نمک به استقبال آمدند. این سنت روس‌هاست. روی یک دستمال سفید با نان و نمک. به آنجا که رسیدیم، فهمیدیم سفینه بوی زمین را می‌دهد و ایستگاه، بوی متفاوتی. فضانوردهای قبلی خوشحال شدند که می‌توانند برگردند.»

طلوع و غروب آفتاب فوق‌العاده بود

این فضانورد روس درباره‌ تجربه‌ زندگی در فضا بیان کرد: «وقتی به آنجا رسیدیم، این احساس را داشتم که ایستگاه زمینی خیلی بزرگ است. آن‌قدر جا کوچک بود که یک نفر باید می‌نشست تا نفر بعدی از آن رد شود. طلوع و غروب آفتاب از سفینه هم بسیار زیبا بود. هر روز ایستگاه ۱۶ بار دور زمین می‌چرخید. و واقعا کره‌ زمین ما از آنجا آبی است. اقیانوس‌ها آبی هستند و رنگ زیبایی به زمین می‌دهند. من ۶ راهپیمایی فضایی داشتم که بیش از ۳۰ ساعت طول کشید. آن زمان ۶ بار راهپیمایی کردن در یک سفر رکورد بود. ما وقتی از ایستگاه خارج شدیم، باید دور ایستگاه می‌گشتیم و بازرسی‌اش می‌کردیم و از طرف دیگر به ایستگاه وصل می‌شدیم. ما یک آنتن جدید از زمین با خودمان برده بودیم اما هنگام تعویض متوجه شدیم که این کار بسیار سخت است. تقریبا شبیه یک عمل جراحی بود!»

وی با بیان اینکه ما یک (دکل)  سازه ۱۵ متری هم در همان ایستگاه فضایی نصب کردیم و کار بسیار سختی بود و روی این دکل حتی از یک پیچ و مهره استفاده نشده بود، ادامه داد: وقتی با گورباچوف خداحافظی می کردیم در تماس تصویری و وی برای ما آرزوی موفقیت کرد، سیستم اضطراری ما روشن شد و هشداری داد مبنی بر اینکه جریان برق ضعیف شده و ولتاژ افت پیدا کرده و ما کنترلی نداشتیم روی جریان برق، چون ایستگاه زمینی کنترل برق را بر عهده دارد. و ما مجبور شدیم کلیه دستگاه های برقی حتی فن ها را خاموش کنیم. وقتی وارد سایه زمین (شب هنگام) شدیم خیلی سخت بود، حتی چراغ قوه هم خاموش شد. نهایتا موفق شدیم پنل خورشیدی را سمت خورشید بگیریم تا بتوانیم انرژی را ذخیره کنیم. و این سخت ترین و خطرناک ترین تجربه بود، ۵ نفر در ایستگاه بودیم بدون حتی یک هواکش!»

باتری های ایستگاه فضایی بین المللی تعویض شدند

دریافت 9 MB

2 فضانورد راهپیمایی ۷ ساعته برای جایگزین کردن باتری های قدیمی ایستگاه فضایی بین المللی انجام دادند. این نخستین مورد از ۵ راهپیمایی برنامه ریزی شده برای ارتقای سیستم برق ایستگاه است.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از اسپیس، شب گذشته دو فضانورد ناسا طی یک راهپیمایی فضایی سعی کردند باتری های خارج از ایستگاه فضایی بین المللی(ISS) را جایگزین کنند. 

 در مجموع ۵ راهپیمایی برای ارتقای سیستم برق این آزمایشگاه فضایی در نظر گرفته شده و این نخستین راهپیمایی فضایی در این زمینه است. طی این عملیات کریستینا کوخ و اندرو موران به مدت ۷ ساعت و یک دقیقه در فضا فعالیت کردند. 

ایستگاه فضایی بین المللی دارای ۸ آرایه خورشیدی بزرگ است. این آرایه ها برق مورد نیاز ایستگاه را با جمع آوری انرژی خورشیدی و شارژ یک مخزن متشکل از چهار باتری تامین می کنند. این باتری ها در انتهای آرایه ها قرار گرفته اند.

کوخ و مورگان دو باتری قدیمی نیکل- هیدروژنی را با باتری های جدید لیتیوم یونی جایگزین کردند. این باتری های جدید همراه کپسول ژاپنی HTV-8  در ۲۸ سپتامبر به ایستگاه فضایی بین المللی ارسال شدند.  باتری های لیتیوم یونی جدید قدرتمندتر هستند و می توانند به اندازه دو باتری نیکل- هیدروژنی شارژ ذخیره کنند. 

هر باتری تقریبا به اندازه نصف یک یخچال و در ابعاد ۱۰۱ در ۹۴ سانتیمتر با ارتفاع ۴۸ سانتیمتر است.  وزن باتری های قدیمی ۱۶۵ کیلوگرم بوده است اما باتری های جایگزین جدید ۱۹۴ کیلوگرم هستند.

دستگاه شبیه‌ساز آرایه خورشیدی توسط محققان کشور ساخته شد

دستگاه شبیه ساز آرایه خورشیدی که توسط محققان و پژوهشگران دانشگاه بیرجند طراحی و ساخته شده است، ثبت اختراع شد.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از وزارت علوم، این دستگاه توسط محمد فراهانی دانشجوی کارشناسی ارشد الکترونیک قدرت و ماشین‌های الکتریکی دانشگاه بیرجند و دکتر محمدعلی شمسی‌نژاد عضو هیئت علمی گروه آموزشی برق طراحی و ساخته شده است.

این دستگاه دارای ویژگی‌های منحصر به‌فردی است که از آن جمله می توان به ولتاژ و جریان فتوولتائیک با ریپل بسیار پایین (کمتر از ۰/۵ درصد)، کنترل تمام دیجیتال با استفاده از EZDSP ۲۸۳۳۵، دینامیک سریع، انعطاف‌پذیری بالا، تغذیه ورودی سه فاز، بازدهی بالا و همچنین قیمت پایین این دستگاه در مقایسه با مدل خارجی (یک ششم قیمت نسبت به مدل وارداتی) اشاره کرد.

هزینه اجرای این پروژه ۵ میلیون تومان و زمان طراحی و ساخت این دستگاه نیز ۲ سال به طول انجامیده است.

در سال‌های اخیر، استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر به دلیل کاهش پیوسته منابع انرژی متداول و مرسوم، تقاضای روزافزون انرژی (امنیت انرژی) و افزایش آلودگی زیست محیطی در اثر استفاده از انرژی‌های فسیلی به طورچشمگیری افزایش یافته است.

در میان منابع انرژی تجدیدپذیر، استفاده از سیستم‌های تولید انرژی خورشیدی به علت هزینه عملکرد و نگه‌داری پایین، قابلیت اطمینان بالا، طول عمر زیاد، مدولار بودن، نصب سریع و آسان، عملکرد بدون سر و صدا، تولید توان بدون آلودگی و دسترس پذیری در سراسر کره زمین به سرعت در حال رشد است.

اما با وجود مزیت‌های فراوان، سیستم‌های خورشیدی بازدهی مطلوب را ندارند. بازدهی یک سیستم خورشیدی به عوامل زیادی از قبیل دما، تابش، مشخصات طیفی و بازتاب نور خورشید، تابش غیریکنواخت و غیره بستگی دارد. به علاوه منحنی مشخصه جریان ولتاژ خروجی سیستم خورشیدی وابسته به شرایط محیطی و امپدانس بار شدیداً غیرخطی است و توسط یک نقطه کار بهینه موسوم به نقطه توان بیشینه مشخص می شود.

از این رو، پیش از نصب و به کارگیری سیستم‌های خورشیدی، باید ارزیابی، اعتبارسنجی و تأیید عملکرد سیستم‌های آماده ‌سازی توان خورشیدی شامل اینورترهای خورشیدی و تجهیزات ردیابی نقطه توان بیشینه مربوط به آن‌ها در محدوده وسیعی از شرایط محیطی و بار متغیر انجام شود. بدین جهت، از شبیه ‌ساز آرایه خورشیدی به طور گسترده استفاده می‌شود.

دستگاه شبیه‌ساز آرایه خورشیدی با عملکرد دقیق و دینامیک با شماره اختراع ۹۹۰۸۷ در سازمان ثبت اسناد کشور ثبت اختراع شد.

کد خبر 4735246