روغن زیتون بو دار یا بی بو

ارزشمند بودن زیتون و فرآورده‌های آن بر هیچ‌کس پوشیده نیست، به طوری که این روزها کمتر کسی را می‌توان یافت که بگوید زیتون ارزش غذایی ندارد و خوردنش بی‌فایده است. حال روغن زیتون بو دار مفیدتر است یا بی بو؟

روغن زیتون انواع مختلفی دارد. روغن زیتون «بکر» روغن به دست آمده از میوه درخت است که فقط به روش مکانیکی و یا سایر روش‌های فیزیکی تحت شرایط خاص حرارتی که منجر به تغییری در ساختار تری‌گلیسیریدهای روغن نشود به دست می‌آید لذا در مقایسه با دیگر روغن‌ها برای استحصال نیاز به روش‌های شیمیایی نداشته و به سادگی قابل هضم و سرشار از ویتامین‌های A، E و D می‌باشد.

این روغن عطر و طعم مطلوب داشته و خود به چند گروه طبقه‌بندی می‌شود.



* گروه اول، روغن زیتون «فوق بکر» یا ممتاز است که دارای عطر و طعم میوه‌ای و بسیار دلپذیر بوده و بهترین و ماندگارترین روغن‌ها به شمار می‌رود.

* گروه دوم، روغن «بکر خوب» است که از نظر عطر و طعم مناسب مصرف است و حاوی کلیه خواص و مواد مغذی میوه زیتون است.

* گروه سوم، روغن زیتون «بکر معمولی» است که در ایران معروف به روغن "بودار" است.

* نوع دیگر، روغن زیتون «تصفیه شده» است که از تصفیه روغن زیتون بکر به دست می‌آید و در ایران معروف به روغن «بی‌بو» است. طعم و بوی این نوع روغن تحت فرآیندهای شیمیایی کاملاً خنثی شده و مناسب کسانی است که طعم روغن زیتون بکر را دوست ندارند. اما این روغن به دلیل استفاده از فرآیند تصفیه بعضی از ترکیبات موثر زیتون را از دست داده و به همین دلیل کیفیت آن به مراتب پایین‌تر از روغن‌های بکر است.

حال ممکن است این سؤال پیش آید که آیا فرآیند بی‌بو کردن روغن زیتون تنها برای جلب نظر مشتری صورت می‌گیرد و یا علت دیگری دارد؟

در این رابطه باید گفت: هنگامی که روغن زیتون بکر روغن خوبی نباشد یعنی دارای اسیدیته و پراکسید بالایی باشد لزوماً باید فرآیند بی‌بو کردن انجام شود.

زیتون به دلیل آن که حاوی ۶۰ درصد روغن می‌باشد در صورتی که داخل گونی یا سبد حمل و نقل در شرایط نامساعد نگهداری شود مقداری از آب آن جدا شده و بافت آن متلاشی می‌شود. در نتیجه پراکسید روغن بالا می‌رود و وجود آب باعث هیدرولیز شدن روغن و افزایش اسیدیته آن می‌شود.

در نتیجه روغنی که به دست می‌آید باید لزوماً فرآیند تصفیه و بی‌بو شدن را طی کند تا از پراکسید و اسیدیته آن کاسته شود. فرآیند بی‌بو کردن باعث از دست رفتن خواص و رنگ روغن می‌شود و از ارزش و مقاومت آن کاسته و مصرف آن از بروز بیماری‌های قلبی جلوگیری نخواهد کرد.


هشدار

تقلب در روغن زیتون بسیار زیاد است. بدترین نوع آن که در ایران نیز وجود دارد مخلوط کردن روغن زیتون با روغن‌های نباتی مشابه مثل روغن سویا یا کلزا و یا ترکیبات غیر روغنی مانند پارافین است لذا بیماران و افراد سالمی که به امید بهره‌مندی از ویژگی‌های ممتاز روغن زیتون اقدام به تهیه آن می‌کنند باید در هنگام استفاده از روغن زیتون بوی آن احساس شود یا به طور جزیی بوی سبزی یا سیب داشته باشد.

در ضمن منجمد شدن روغن زیتون در مکان‌های خنک و در فصول سرد سال یک فرآیند طبیعی است. روغن مذکور در دمای معمولی به حالت اولیه خود برمی‌گردد بدون آن که تغییری در ماهیت و کیفیت آن ایجاد شود.
بهتر است روغنی بخرید که در قسمت عقب قفسه فروشگاه قرار دارد زیرا نور شدید که می‌تواند باعث فساد آن شود، کمتر به آن رسیده است. علاوه بر این به تاریخ تولید و انقضای آن هم توجه کنید
۵ سؤالی کـه دربـاره روغـن می‌پرسند

بهترین روغن برای پخت‌وپز کدام است؟ این یکی از رایج‌ترین سؤال‌هایی است که بیشتر افراد از متخصصان تغذیه می‌پرسند زیرا بارها و بارها شنیده‌اند که روغن‌ها می‌توانند خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و سرطان را افزایش دهند و باعث چاقی شوند.


۱- آیا روغنی وجود دارد که استفاده از آن برای آشپزی توصیه نشود؟

بله، بدترین نوع روغن، همان روغن‌های جامد هستند که در محصولاتی مانند چیپس، کراکر و شیرینی‌ها به وفور از آن‌ها استفاده می‌شود. این روغن‌ها در گروه روغن‌های هیدروژنه قرار می‌گیرند.

این روغن HDL (کلسترول خوب) را کاهش و سطوح LDL (کلسترول بد) و خطر ابتلا به دیابت را افزایش می‌دهد. از این رو، انجمن قلب آمریکا توصیه می‌کند بیشتر از یک درصد از کل کالری‌های روزانه از چربی ترانس (که به وفور در روغن‌های جامد یافت می‌شوند) تأمین نشود. این میزان برای زنان، کمتر از ۲ گرم است زیرا زنان معمولاً کمتر از ۲ هزار کیلوکالری در روز به انرژی نیاز دارند.


۲ - کدامیک بهتر است: کره یا روغن زیتون؟

روغن زیتون انتخاب بهتر و سالم‌تری است اما کره هنوز هم جایگاه خودش را دارد. تمام روغن‌ها ترکیبی از اسیدهای چرب مختلف شامل اسیدهای چرب غیراشباع تک زنجیره، اسیدهای چرب غیراشباع چند زنجیره و اسیدهای چرب اشباع هستند، اما در هر روغن یک نوع از اسیدهای چرب بیش از دیگر اسیدها وجود دارد و بر این اساس خاصیت ویژه‌ای خواهد داشت. به طور مثال، روغن زیتون که از چربی غیراشباع تک زنجیره‌ای تشکیل شده خطر بروز بیماری‌های قلبی-عروقی را از طریق کاهش سطح LDL و افزایش سطح HDL پایین می‌آورد. از طرفی کره،‌ یک چربی اشباع است که سطح LDL را افزایش می‌دهد و باعث التهاب در عروق می‌شود. به همین دلیل استفاده از روغن زیتون بهترین انتخاب خواهد بود. شاخص‌هایی مانند بو، طعم و ایجاد بافت مناسب از بهترین کاربردهای کره در تهیه کیک‌ها، بیسکویت‌ها و خمیر شیرینی‌پزی هستند، بنابراین خوب است گاهی برای تنوع برای پخت این خوراکی‌ها، از کره استفاده کنیم و از آن لذت ببریم.

تفاوت دیگر کره با روغن زیتون آن است که کره در دمای اتاق جامد است و بهتر می‌توان مقادیر مصرف آن را کنترل کرد اما در مورد روغن زیتون، این مشکل وجود دارد که نمی‌توان مقادیر زیاد روغن جذب‌شده را حدس زد.
روغن زیتون

۳- چه تفاوتی بین روغن زیتون معمولی، بکر و فرابکر وجود دارد؟

در ساده‌ترین حالت روغن زیتون از له کردن زیتون‌ها به دست می‌آید و پس از مرحله له کردن، مایه خمیری شکل به دست می‌آید که با تحت فشار قرار دادنش، روغن از آن خارج می‌شود. اگر این روغن اسیدیته پایین و طعم و بوی خوبی داشته باشد، آن را در زمره روغن زیتون بکر یا فرابکر قرار می‌دهیم. (کیفیت روغن زیتون بکر از روغن زیتون فرابکر کمی پایین‌تر است)

این نوع برای استفاده در غذاهای آبکی، ریختن روی سبزی‌ها و درست کردن سس سالاد مناسب است. زمانی که این روغن‌ها حرارت داده شوند، بو و طعم ملایم خود را از دست می‌دهند. (بعضی از سرآشپزها هنوز هم استفاده از روغن زیتون فرابکر را برای پخت‌وپز ترجیح می‌دهند) هر چه روغن زیتون رنگ و بوی تندتری داشته باشد، طعم و مزه بهتر و قوی‌تری نیز خواهد داشت. اگر این روغن، سطح اسیدی بالا داشته یا بی‌کیفیت باشد، می‌توان چنین نتیجه گرفت که، تصفیه و با روغن بکر یا فرابکر مخلوط شده و یک روغن زیتون معمولی به دست آمده است. از چنین روغنی می‌توان برای پخت و پز استفاده کرد. نباید فراموش کرد که انواع روغن زیتون‌ها در حفظ سلامت قلب موثر هستند هر چند که انواع بکر و فرابکر (روغن زیتون) آن‌ها آنتی‌اکسیدان‌های بیشتری دارند.


۴ - چطور با اینکه روغن‌ها چاق‌کننده هستند، باز هم مفید تلقی می‌شوند؟

روغن‌ها ممکن است چاق‌کننده باشند چون در مقایسه با دیگر مواد غذایی کالری بالایی دارند. (نزدیک به ۱۲۰ کیلوکالری در هر قاشق غذاخوری) بنابراین به راحتی با کمی زیاده‌روی در مصرف آن‌ها دچار افزایش وزن خواهید شد. کالری کره از سایر روغن‌ها کمتر است، چون در میان ترکیب‌های آن، آب هم وجود دارد. (هر قاشق غذاخوری کره، ۱۰۰ کیلوکالری انرژی دارد).

اگر می‌خواهید مصرف همه انواع چربی را کنار بگذارید، لطفاً دست نگه دارید زیرا بدن به مقداری چربی نیاز دارد و بدون چربی، نمی‌تواند ویتامین‌های محلول در چربی مانند A ،D، E و ویتامینK را جذب کند به علاوه، اسیدهای چربی که برای سلامت پوست، مو، قلب و مغز ضروری هستند، از دست خواهید داد.


۵ - روغن‌ها را کجا باید نگه داشت؟

حرارت، نور و اکسیژن ارزش غذایی روغن‌ها را پایین می‌آورند و باعث تشکیل رادیکال‌های آزاد که خاصیت سرطان‌زایی دارند، می‌شوند. روغن‌های غنی از اسیدهای چرب غیراشباع چند زنجیره‌ای مانند گردو و دانه کتان، بهتر است در یخچال و در ظروف دردار نگهداری شوند. روغن‌های حاوی اسیدهای چرب غیراشباع تک زنجیره مانند روغن زیتون را که مقاومت بیشتری دارند نیز باید در ظروف در دار نگه دارید، البته در یک مکان تاریک و دور از اجاق گاز و دیگر منابع حرارتی.

چربی‌های اشباع‌ شده، مانند کره مقاومت بیشتری در برابر گرما، نور و اکسیژن دارند اما باید کره را که حاوی چربی اشباع است در یخچال قرار دهید زیرا حاوی ذرات جامد شیر است و زود فاسد می‌شود. در شرایط مطلوب، تقریباً روغن‌ها حدود ۶ ماه تا یک سال ماندگاری خواهند داشت.

بهتر است روغنی بخرید که در قسمت عقب قفسه فروشگاه قرار دارد زیرا نور شدید که می‌تواند باعث فساد آن شود، کمتر به آن رسیده است. علاوه بر این به تاریخ تولید و انقضای آن هم توجه کنید.

---

پیشگیری از بیماریهای قلبی : چربی خون - دیابت - فشار خون بالا

● چربی خون ‏‎(hyperlipidemia)‎‏
چربی خون از مهمترین عوامل خطرساز برای ایجاد بیمار عروق قلبی و ایجاد سکته ‏های قلبی است. چربی خون بالا در فرد مبتلا علامت و نشانه خاصی ایجاد نمی ‏کند(مگر در موارد بسیار شدید). رسوب آهسته آن در عروق قلبی با ایجاد پلاکهای ‏چربی در طور سالیان فرد را مستعد حملات قلبی می نماید. بنابراین بررسی میزان ‏چربی خون از سنین پایین (معمولا ۲۵ سالگی) توصیه می شود. ‏ آنچه در گزارش آزمایشگاه به عنوان اجزاء چربی خون ذکر می شود شامل کلسترول، ‏LDL,HDL‏ و تری گلیسرید است. ‏LDL,HDL‏ اجزاء کلسترول می باشند که ‏LDL‏ جزء آسیب رسان و مضر آن بوده و ‏HDL‏ جزء محافظت کننده و مفید آن ‏می باشد. نکته مهم این است که تفسیر میزان گزارش شده توسط آزمایشگاه برعهده ‏پزشک می باشد ؛ به عنوان مثال ‏LDL‏ در حد ۱۶۰-۱۵۰ ممکن است در یک فرد ‏سالم و بدون عوامل خطرساز دیگر نیاز به درمان دارویی نداشته باشد ولی ‏LDL‏ در ‏حد ۱۱۰ برای یک فرد دیابتی و یا در حضور عوامل خطرساز متعدد پزشک را ملزم به ‏شروع درمان دارویی نماید. بنابراین نتیجه آزمایش چربی خون خود را حتماً به یک ‏پزشک (ترجیحاً متخصص قلب و عروق) نشان دهید. ‏
چربی خون بالا در اغلب موارد زمینه ژنتیکی و فامیلی دارد. با این حال برخی از عوامل ‏به میزان مصرف الکل و برخی داروها منجر به افزایش اجزاء آسیب رسان و کاهش بخش ‏مفید چربی خون می شوند. ورزش منظم، تغذیه مناسب و کاهش وزن اضافی عکس ‏اثرات فوق را ایجاد می نماید. درمان چربی خون براساس شرایط بیمار و نظر پزشک انجام ‏می شود. در صورت افزایش متوسط چربی خون در فردی که عوامل خطرساز کمی دارد ‏ابتدا تغییر رژیم غذایی و الگوی زندگی توصیه می شود. در صورت عدم تغییر کافی در ‏میزان چربی خون توسط این روش بعد از ۲تا ۳ ماه ممکن است نیاز به درمان دارویی باشد. ‏در موارد شدید افزایش چربی خون و همچنین در افرادی که عوامل خطرساز زیادی دارند ‏از همان ابتدا درمان دارویی در کنار روشهای تغییر الگوی تغذیه و فعالیت تجویز شده و ‏آزمایشات دوره ای از جهت تعیین اثر کافی دارو و تنظیم میزان آن انجام می شود. ‏
ـ نکته: طبیعی شدن میزان چربی خون با دارو نشانه رفع کامل بیماری چربی خون نیست و ‏قطع دارو و عدم رعایت نکات بهداشتی منجر به عود بیماری می شود و روشهای درمانی ‏در صورت استمرار منجر به کاهش خطر سکته های قلبی در فرد می شود. رژیم غذایی ‏سالم و کم چرب به همه افراد حتی بدون عوامل خطرساز توصیه می شود و بررسی میزان ‏چربی خون در افراد سالم از سن ۲۵ سالگی هر ۵ سال یک بار لازم است‏‏.
درمان دارویی چربی خون بالا عمدتاً برای کاهش جزء ‏LDL‏ کلسترول بوده و شامل ‏داروهای لووستاتین سیمواستاتین آتورواستاتین و … می باشد. این داروها نقش اثبات شده ‏ای در کاهش حملات قلبی و مرگ ومیر در افراد مبتلا به کلسترول بالای خون دارند. ‏گاهاً در موارد افزایش شدید تری گلیسیرید خون نیاز به داروهایی از قبیل جمفیبروزیل یا ‏کلوفیبرات می باشد. مهمترین عارضه (اگرچه نادر) داروهای فوق عوارض کبدی و با ‏شیوع کمتر عضلانی می باشد. بنابراین مصرف هم زمان داروهای دیگر باید تحت نظر ‏پزشک بوده و آزمایشات لازم به صورت دوره ای درخواست شود. ‏
● دیابت
‎قند موجود در جریان خون گلوکز بوده و برای تولید انرژی به بافتها تحویل داده می شود. ‏تنظیم میزان قند خون توسط هورمون انسولین انجام می شود. انسولین در حقیقت موجب ‏مصرف گلوکز توسط بافت ها می شود. کاهش تولید انسولین توسط غده پانکراس و یا ‏مقاومت بافتها به انسولین منجر به عدم مصرف گلوکز و در نتیجه افزایش میزان قند خون ‏علیرغم گرسنگی بافتها می شود. در این شرایط بیماری دیابت ایجاد می شود که با گلوکز ‏ناشتای خون بیشتر از ۱۲۶ میلی گرم در دسی لیتر مشخص می شود. میزان گلوکز ناشتای ‏خون بین ۱۱۰ تا ۱۲۶ میلی گرم در دسی لیتر نشان دهنده شروع بیماری دیابت و اصطلاحاً ‏عدم تحمل قند خون می باشد. اولین علائم دیابت به صورت تشنگی و تکرر ادرار و ‏پرنوشی می باشد و موارد شدید منجربه اختلال هوشیاری، نارسایی کلیوی و اسیدی شدن ‏خون می شود.‏ با این حال باید در نظر داشت که اغلب مبتلایان به دیابت علایم مختصر داشته و از ‏بیماری خود آگاه نمی باشند. این در حالی است که قند بالای خون به صورت خاموش ‏وبی صدا منجر به نارسایی کلیوی، تخریب اعصاب و عروق و عوارض شدید چشمی شده ‏و زمینه ساز سکته های قلبی زودرس و نارسایی قلبی می باشد. بنابراین آزمایشات دوره ای ‏برای بررسی میزان قند خون حتی در افراد بی علامت ضروری است. ‏
عدم تولید انسولین توسط غده پانکراس ، دیابت تیپ۱ است که عمدتاً در سنین جوانی ‏دیده می شود. دیابت تیپ۲ که شیوع بسیار بیشتری دارد ناشی از مقاومت بافت ها به ‏انسولین بوده و زمینه ژنتیک و فامیلی بسیار قوی دارد. چاقی و بی تحرکی در این رابطه ‏بسیار تأثیرگذار بوده و کنترل وزن و فعالیت ورزشی در پیشگیری از دیابت و کنترل آن ‏نقش بسزایی دارند. در صورت ابتلای فرد به بیماری دیابت درمان سریع ضروری است .در ‏موارد عدم تحمل قند که گلوکز خون ناشتا بین ۱۲۶-۱۱۰ میلی گرم در دسی لیتر است. ‏کاهش وزن، تغذیه مناسب و فعالیت ورزشی توصیه شده و بررسی سایر عوامل خطرساز ‏نظیر فشار خون و چربی خون بالا جهت اصلاح در صورت وجود انجام می شود. قند خون ‏بالاتر از ۱۲۶ میلی گرم در دسی لیتر نیاز به درمان دارویی دارد و در موارد خفیف از ‏درمانهای خوراکی نظیر مت فورمین ویا گلیبن کلامید و در موارد غیر قابل کنترل از ‏انسولین تزریقی استفاده می شود. کنترل منظم قند خون در آزمایشگاه و ترجیحاً توسط ‏دستگاه های دیجیتال گلوکومتر در منزل برای مناسب بودن درمان الزامی است. مراجعه ‏دوره ای جهت بررسی عوارض کلیوی و چشمی تحت نظر متخصص مربوطه انجام می ‏شود. ‏
در رابطه با عوارض قلبی عروقی دیابت، کنترل فشار خون و چربی خون بسیار اهمیت ‏دارد. فشارخون یک فرد دیابتی باید کمتر از ۸۰/۱۳۰ میلیمتر جیوه باشد و میزان جزء ‏LDL‏ کلسترول باید کمتر از ۱۰۰ میلی گرم در دسی لیتر باشد. در غیر این صورت درمان ‏دارویی لازم است. قطعاً مصرف سیگار در یک فرد دیابتی حکم خودکشی را داشته و باید ‏شدیداً مورد اجتناب باشد. عوارض ناشی از آسیب های عروقی در بیماران دیابتی شدیدتر ‏بوده و لزوم تشخیص سریع آن را مطرح می سازد؛ بنابراین هرگونه علائمی از قبیل ‏احساس سنگینی در قفسه سینه و تنگی نفس در هنگام فعالیت هشدار دهنده بوده و لزوم ‏مراجعه به متخصص قلب را گوشزد می کند. ممکن است قبل از شروع فعالیت ورزشی در ‏فرد دیابتی نیاز به بررسی از نظر قلبی باشد. ‏
● فشار خون بالا ‏‎(Hypertension)‎
‎‎فشار خون داخل سرخرگ ها توسط میزان قدرت پمپ عضلانی قلب و مقاومت ‏و سختی دیواره سرخرگ ها ایجاد شده و برای خونرسانی مناسب به بافت ها لازم ‏است . با این حال افزایش نامتناسب این فشار ( که توسط واحد میلیمتر جیوه اندازه ‏گیری می شود ) در طولانی مدت باعث تخریب دیواره سرخرگ ها ( مخصوصاً عروق ‏قلبی و مغزی ) شده و خطرناک است . سکته قلبی ( انفارکتوس ) و سکته مغزی ( ‏براثر انسداد سرخرگی و یا پارگی عروق آن ) نارسایی کلیوی ،عوارض چشمی ‏ونارسایی قلب از عوارض مهم فشار خون بالا می باشند. نکته مهم اینست که فرد مبتلا ‏به فشار خون بالا ( مگر در موارد بسیار شدید ) علامت خاصی نداشته و فقط با کنترل ‏دوره ای و منظم فشار خون در فرد می توان به وجود آن پی برد و درمان مناسب و ‏جلوگیری از عوارض وخیم آن را شروع کرد . اندازه گیری فشار خون معمولاً توسط دستگاههای جیوه ای وکاملاً آسان انجام ‏می شود . میزان فشار خون به واحد میلیمتر جیوه بوده و شامل ۲ جزء است . جزء اول ‏فشار خون در هنگام انقباض قلب بوده و اصطلاحاً فشار سیستولی نام دارد . جزء دوم ‏فشار خون در هنگام استراحت قلب بوده و اصطلاحاً فشار دیاستولی نام دارد . فشار ‏خون ۹۰/۱۴۰ ( ۱۴۰ روی ۹۰ ) یعنی فشار سیستولی ۱۴۰ و فشار دیاستولی ۹۰ میلیمتر ‏جیوه.‏ بهترین میزان فشار خون در صورتی است که فشار سیستولی کمتر از ۱۲۰ و فشار ‏دیاستولی کمتر از ۸۰ میلیمتر جیوه می باشد ( اصطلاحاً کمتر از ۱۲ روی ۸ ). مقادیر ‏بالاتر از ۹۰/۱۴۰ معمولاً نیاز به درمان دارند که البته ممکن است ابتدا با رژیم غذایی ‏مناسب و کاهش وزن و فعالیت ورزشی به درمان آن پرداخت و در صورت عدم ‏موفقیت این روش ، درمان دارویی را شروع کرد . البته ممکن است در برخی بیماران ‏مثلاً افراد دیابتی و یا در صورت وجود عوامل خطر ساز متعدد آستانه شروع درمان ‏دارویی پایین تر باشد ( ۸۵/۱۳۰ ). ‏
چاقی ، تحرک کم ،تغذیه نامناسب از مهمترین عوامل ایجاد کننده فشار خون بالا ‏در جامعه ما می باشد و می توان با ورزش منظم ، حفظ وزن مناسب و رژیم غذایی ‏سالم از ایجاد این بیماری پیشگیری کرد و یا موارد خفیف و متوسط فشار خون بالا را ‏کنترل کرد . با این حال در صورت وجود فشار خون بالا و عدم کنترل آن توسط ‏روشهای فوق ،شروع درمان دارویی کاملاً حیاتی بوده و برای پیشگیری از عوارض ‏کشنده آن باید انجام شود .‏
داروهایی که برای کنترل فشار خون بکار می روند بسیار متنوع بوده و براساس شرایط ‏بیمار و نظر پزشک انتخاب شده و پیگیری دوره ای از نظر موفقیت درمان و عوارض ‏احتمالی داروها و تصمیم گیری در رابطه با تغییر میزان دارو و یا تعویض دارو ، لازم ‏است . ممکن است برای رسیدن به فشار خون ایده آل چندین بار تغییر میزان دارو و ‏یا تعویض دارو لازم باشد .‏
ـ نکته مهم : گاهاً در برخی بیماران این تصور ایجاد می شود که با رسیدن فشار خون به ‏حد ایده آل بیماری ایشان درمان شده و باید درمان قطع شود ؛ قطع دارو و برگشتن به ‏عادات غذایی قبل منجر به عود فشار خون شده و فقط با کنترل و درمان دارویی علائم ‏فشار خون می توان از عوارض آن جلوگیری کرد .‏
میزان نمک مصرف شده در فرد مبتلا به فشارخون بالا ، در تنظیم فشارخون و موفقیت ‏درمان دارویی بسیار حائز اهمیت است . میزان توصیه شده مصرف نمک کمتر از ۲ ‏گرم روزانه است . عدم استفاده از نمک در هنگام طبخ غذا در این زمینه بسیار کمک ‏کننده است . ضمناً توجه به میزان نمک موجود در غذاهای آماده از قبیل ‏fast-food‏ و ‏یا کنسروها مهم می باشد .‏ فشار خون بسیار شدید (فشار سیستولی بیشتر از ۱۸۰ و فشار دیاستولی بیشتر از ۱۱۰ ‏میلیمتر جیوه ) با خطر عوارض زودرس از قبیل خونریزی مغزی ویا نارسایی کلیوی ‏حاد همراه می باشند و ممکن است نیاز به بستری در بیمارستان و استفاده از داروهای ‏تزریقی جهت کنترل فوری فشار خون باشد . در صورت توصیه پزشک به بستری ‏هیچگاه از این امر اجتناب نکنید .‏کنترل فشار خون درصورت طولانی مدت از طریق مراجعه منظم به پزشک و ‏ترجیحاً استفاده از دستگاه های کنترل فشارخون در منزل (مخصوصاً انواع دیجیتالی) ‏انجام شده و جهت رسیدن به هدف، لازم می باشند .ممکن است هولتر فشارخون ‏‏(دستگاه فشارخون دیجیتالی متصل به بیمار) برای ۴۸- ۲۴ ساعت برای بیمار در نظر ‏گرفته شود تا فشارخون در طول شبانه روز درهنگام فعالیت و استراحت ارزیابی شده ‏و درمان مناسب طبق آن انجام شود . ‏ مصرف سیگار و دخانیات در فرد مبتلا به فشار خون ، علاوه بر افزایش فشارخون با ‏خطر بسیار بالای حمله های قلبی همراه است و حتماً باید قطع شود .‏گاهاً برخی موارد فشارخون بالا (مخصوصاً انواع شدید ) ناشی از علل قابل برگشت ‏نظیر تنگی سرخرگ کلیوی و یا بیماریهای غدد می باشد . در این موارد درمان عوامل ‏ایجاد کننده ممکن است با بهبود فشارخون همراه باشند . ‏
● کنترل وزن و تغذیه مناسب
افزایش وزن (چاقی) در جامعه صنعتی کاملاً در ارتباط با بیماریهای قلب و عروق ‏می باشد و منجر به افزایش شیوع فشار خون بالا ، دیابت و چربی خون بالا می شود . ‏جهت تعیین تناسب وزن در فرد از واحد ‏‎( body mass index ) BMI‏ استفاده ‏می شود . روش محاسبه این واحد از تقسیم وزن بر واحد کیلوگرم بر قد ( به واحد ‏متر ) می باشد؛ مثلاً عدد ‏BMI‏ در یک فرد ۸۰ کیلوگرمی که قد ۱۷۰ سانتی متر دارد ‏از تقسیم عدد ۸۰ بر (۷/۱)به توان ۲ بدست آمده و حدود ۲۷ می باشد . ‏BMI‏ بین ۲۵-۲۰ ‏نشان دهنده وزن ایده آل است. ‏BMI‏ بین ۲۵ تا ۳۰ نشان دهنده اضافه وزن و ‏BMI‏ ‏بیش از ۳۰ معادل چاقی بوده که با افزایش این عدد خطر مسائل قلبی- عروقی افزایش ‏می یابد . ‏ مؤثرترین روش کنترل وزن، کاهش کالری مصرفی توأم با فعالیت ورزشی می باشد . ‏در این رابطه مشاوره با متخصص تغذیه بسیار کمک کننده است . ‏مهمترین رکن در تغذیه مناسب جهت پیشگیری از مسایل قلبی- عروقی خودداری از ‏مصرف چربی های اشباع شده می باشد . این چربی ها در روغن های جامد و چربی ‏حیوانی ( شامل گوشت قرمز ، خامه و کره ) موجود بوده و بیشترین آسیب را بر ‏دیواره عروق قلب وارد می کنند . اگر چه روغن های غیر اشباع موجود در روغن های ‏مایع ضرر کمتری دارند با این حال استفاده غیرمعمول از این نوع چربی و چربی بیش ‏از حد غذا منجر به آسیب عروقی و اختلال در میزان چربی خون می شود . در این ‏زمینه برخی روغن های گیاهی از جمله روغن زیتون و چربی موجود در ماهی استثناء ‏بوده و مصرف این روغن ها با کاهش چربی مضر خون و افزایش جزء مفید کلسترول ‏همراه بوده و قابل توصیه است . ‏میوه و سبزیجات نیز از ارکان مهم یک رژیم غذایی و بهداشتی بوده در این زمینه ۴-۳ ‏بار مصرف میوه روزانه و مصرف سبزیجات همراه با غذا قابل توصیه است .‏ هیچ یک از داروهای حاوی ویتامین و یا مکمل های تقویتی و آنتی اکسیدان ،اثر اثبات ‏شده ای در پیشگیری از حوادث قلبی- عروقی نداشته و قابل توصیه نمی باشد . ‏